ขี่ JR Kyushu และทำความรู้จักกับชาวบ้านใน Itsuki โดยรวบรวม Yusu ทำแยมและร้องเพลง Doraemon
Acorn Gallery Cafe แฮนด์เมด เมื่อหลายปีก่อน ซูจิซังและภรรยาของเขาย้ายจากฮิโตโยชิมาเปิด Gallery Cafe ในหมู่บ้าน สุจิซังเป็นศิลปินที่ทำงานกับดินเหนียวในหมู่บ้านเพื่อสร้างผลงาน ถ้าดินเหนียวที่ใช้มีธาตุเหล็กมาก เซรามิกที่ไหม้แล้วจะมีสีเทาเข้ม ถ้ามีธาตุเหล็กน้อยก็จะได้เซรามิกสีน้ำตาล ดินเหนียวสีขาวที่ Suji-san
ใช้สร้างดอกพลัม ซึบากิ และลวดลายอื่นๆ บนถ้วยกาแฟ ถ้วยชา แจกัน กาน้ำชา เครื่องคั่วกาแฟ และสิ่งของอื่นๆ ดินจากทะเลใกล้คุมาโมโตะ เห็นได้ชัดว่าลวดลายส่วนใหญ่ในงานของซูจิซังได้รับแรงบันดาลใจจากต้นไม้ดอกไม้ในหมู่บ้าน
เค้กแสนอร่อยที่นี่ทำโดยมาซาโกะซังภรรยาของซูจิซัง หนึ่งในเมนูอร่อยที่ทำจากส้มเนบู เป็นส้มประจำหมู่บ้าน เมื่อถึงฤดูก็จะหยิบขึ้นมาทิ้งไว้ให้ลืมเป็นเวลาหลายสัปดาห์ ก่อนกวนเป็นแยม ให้ถนอมอาหารไว้ได้ตลอดทั้งปี พวกเขาเลือกใช้ส่วนผสมที่หาได้ในหมู่บ้านเพื่อทำขนมและทำภาชนะนอกเหนือจากแยมผิวส้ม
นอกจากนี้เรายังเห็นแยมที่ทำจากผลเบอร์รี่ป่าที่พบในหมู่บ้านในร้าน แก้วกาแฟทำมือโดยซูจิซังจากดินในหมู่บ้าน จานรองไม้ ช้อนคนจากเศษไม้ที่พบในป่า นี่แหละเสน่ห์ของร้าน ขอบคุณ Yoo-chan อีกครั้งที่พาพวกเรามาที่นี่ในบ่ายวันนั้น
อยากเห็นดาวที่บ้านอายุ 80 ปี เอนกาวะ Engawa แปลว่า ระเบียง บ้านหลังนี้เป็นของชาวบ้าน หลังจากที่เธอเสียชีวิต มันก็กลายเป็นบ้านร้าง ลูกชายของเจ้าของบ้านอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ ตัดสินใจมอบบ้านหลังนี้ให้กับหมู่บ้าน กลุ่มชาวบ้านที่นำโดยโยทากะซังได้ปรับปรุงบ้านเพื่อเตรียมเปิดร้านกาแฟเล็กๆ พิซซ่าที่ปรุงจากวัตถุดิบในท้องถิ่นมีจำหน่ายที่นี่ ใช้ชาต้มชาจากน้ำแร่ธรรมชาติที่ได้จากภูเขาที่สูงกว่า 1,000 เมตร จะเป็นจุดดูดาวที่สวยงามมาก
เราไปที่นั่นเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน มีจานเล็กๆ วางอยู่บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ บางตัวอยู่ในกล่อง มีป้ายชื่อผู้ผลิตอยู่ข้างๆ เมื่อทานอาหารเสร็จ คานาจังก็นำของที่ระลึกที่ทุกคนที่นี่ช่วยกันทำ เป็นรูปแบบโอริกามิต่างๆ ในกระเป๋าที่มีชื่อเราติดไว้ทั้งหมด Kana-chan เป็นผู้ดูแลที่นี่อีกคน จิตอาสาทำงานให้หมู่บ้าน เมื่อตอนเป็นเด็ก เธอมักจะกลับมาเยี่ยมปู่ย่าตายายและปู่ย่าตายายที่นี่ในช่วงปิดเทอม และเมื่อพ่อของเธอตัดสินใจกลับไปอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านคะนะจังตามกลับไปช่วยเหลือชุมชนที่นี่
ฮิสทอเรีย เทอเรซ อิทสึกิดานิ เป็นนิทรรศการเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตของหมู่บ้านอิซึกิ เราชอบนิทรรศการแนวตั้งของเครื่องมือพื้นบ้าน เพราะมันใช้พื้นที่ไม่มากแต่ทำให้นิทรรศการน่าสนใจ เราสามารถทานอาหารและชาในร้านกาแฟเล็กๆแห่งนี้ได้ Kinai Cafe ขายอาหารที่ใช้วัตถุดิบในหมู่บ้าน น่าเสียดายที่เราไปถึงที่นั่นเวลาอาหารกลางวันที่ผ่านมา
นอกจากนี้ยังมีห้องโคโดโมะคังให้คุณแม่พาลูกๆ มาเล่นด้วย ภายในห้องมีบ่อบอลไม้ บ้านไม้ ร้านโมเดล และของเล่นไม้อื่นๆ ที่แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา หลงอยู่ในห้องนี้ ใช้เวลาหลายชั่วโมงในห้องนี้ ข้างห้องของเล่นมีมุมห้องสมุดเล็กๆ
เต็มไปด้วยหนังสือที่ชาวบ้านสามารถยืมกลับมาอ่านได้ อยู่ใกล้โรงเรียน จะได้เห็นเด็กๆ นั่งอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ในบริเวณห้องสมุดแห่งนี้ นอกจากนี้ยังมีมุมให้คุณสามารถฟัง Itsuki Lullaby ได้มากจนคุณหลับไป
ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : babe369.com